Sprawdź kod ICD-10 online na Welbi: S82 - Złamanie podudzia, łącznie ze stawem skokowym (S82.1) - Złamanie nasady bliższej piszczeli. Złamanie nasady bliższej kości promieniowej. Fractura radii, extremitas proximalis. S52.1 otwarte. Fractura radii, extremitas proximalis. S52.2 Złamanie trzonu Słowa kluczowe: wieloodłamowe złamania końca bliższego kości ramiennej, leczenie zachowawcze, leczenie operacyjne, stabilizacja płytkowa, stabilizacja śródszpikowa, aloplastyka stawu a) z zachowaniem tylko 1/3 bliższej kości ramiennej prawa: prawa 70: lewa 65: b) przy dłuższych kikutach: prawa 65: lewa 60: 116. Przepukliny mięśniowe ramienia: 3: Staw łokciowy: 117. Złamanie obwodowej nasady kości ramiennej – w zależności od zaburzeń osi i ograniczenia ruchów w stawie łokciowym: . napisał/a: Fikushi 2011-06-07 21:59 Witam. W październiku 2010 roku złamałem lewe ramie. Miałem opatrunek Desolta przez 5 tygodni, a następnie 10 dni rehabilitacji. Ramie oszczędzałem przez te pół roku, ale chciałbym wrócić do treningów siłowych między innymi pompki. Jednak chciałbym się zapytać czy nie zaszkodzi mi to i znowu nie połamię ramienia. Przy robieniu pompek nie boli mnie ramię tak jak to było na przykład 2 miesiące temu. A jeżeli jeszcze nie mogę trenować to chciałbym wiedzieć kiedy mogę zacząć. Złamanie kości ramiennej może nastąpić w części bliższej (w obrębie głowy i szyjki ramieniowej), w części środkowej oraz w okolicy stawu łokciowego. Złamania bliższego końca kości ramiennej są charakterystyczne dla osób starszych i mogą mieć związek z osteoporozą. Powoduje je zwykle upadek na wyciągniętą rękę. Wówczas pojawia się ból i obrzęk barku, utrudnione są ruchy. Kończynę należy unieruchomić poprzez przybandażowanie jej do klatki piersiowej. Leczenie jest w tym wypadku zachowawcze i ambulatoryjne. spis treści 1. Rodzaje i objawy złamań kości ramiennej 2. Diagnoza i powikłania przy złamaniu kości ramiennej 1. Rodzaje i objawy złamań kości ramiennej Zobacz film: "#dziejesienazywo: Dlaczego warto robić screening?" Złamania części środkowej (trzonu) u osób dorosłych powstają po bezpośrednim urazie, a złamania wieloodłamowe – po pośrednim lub po upadku na osłabioną kończynę. Objawy złamania kości ramiennej to: ból, obrzęk i zniekształcenie ramienia. Przy udzielaniu pierwszej pomocy należy zwrócić uwagę na ruchy nadgarstka i palców rąk oraz dobre unieruchomienie odłamów za pomocą szyny Kramera czy przybandażowania kończyny do klatki piersiowej przy zgiętym stawie łokciowym. Ten typ złamania wymaga leczenia operacyjnego. Złamania w pobliżu stawu łokciowego najczęściej spotykane są u dzieci. Złamanie i krwiak, jaki powstaje, mogą wpływać na krążenie krwi. Jeśli zaburzenia krążenia trwają długo, może pojawić się przykurcz niedokrwienny, co prowadzi do ciężkiego kalectwa. Po unieruchomieniu kończyny należy skontaktować się jak najszybciej z lekarzem. U dorosłych najczęściej stwierdza się złamania śródstawowe, wymagające leczenia operacyjnego z anatomicznym odtworzeniem powierzchni stawowej. 2. Diagnoza i powikłania przy złamaniu kości ramiennej Podczas diagnozy złamania lekarz ustala przyczynę urazu. Musi wziąć pod uwagę prawdopodobieństwo osteoporozy. Ponadto określa się, czy doszło do innych uszkodzeń. Lekarz sprawdza puls oraz stan nerwów w ręce. Jeśli zaobserwuje obrażenia nerwów lub naczyń krwionośnych, konsultuje się z ortopedą. Zwykle do diagnozy złamania wystarczy zdjęcie rentgenowskie, ale w trudniejszych przypadkach konieczna jest tomografia komputerowa. Jeśli doszło do złamania, należy liczyć się z ryzykiem powikłań. Do uszkodzenia nerwów dochodzi aż u 21-36% pacjentów. Ponadto niekiedy zdarza się, że przy skomplikowanych złamaniach następuje utrudnienie w dopływie krwi. W rezultacie pacjent odczuwa ból i sztywnienie w ramieniu. W takim przypadku konieczny może być zabieg chirurgiczny. Kolejnym powikłaniem po złamaniu kości ramiennej jest nieprawidłowy zrost kości. Prognoza dla pacjenta zależy w dużym stopniu od rodzaju złamania, przyczyny urazu, a także wieku i stanu zdrowia chorego. Starsi pacjenci nie wracają już do stanu sprzed złamania. Celem leczenia i rehabilitacji jest w ich przypadku uzyskanie funkcjonalnego zakresu ruchu. Powrót do pełni sił zajmuje zwykle przynajmniej rok, ale zrost kości następuje w ciągu 6-8 tygodni. Złamaniom nie sposób zapobiec w stu procentach, ale ryzyko urazu można zmniejszyć. Osoby, u których zdiagnozowano osteoporozę, powinny zacząć leczenie. W ten sposób zwiększają swoje szanse na uniknięcie złamania. Ponadto warto w miarę możliwości uważać na siebie. Wchodzenie na niestabilne stołki lub drabinki to nie najlepszy pomysł, zarówno dla starszych, jak i młodych osób. Nie czekaj na wizytę u lekarza. Skorzystaj z konsultacji u specjalistów z całej Polski już dziś na abcZdrowie Znajdź lekarza. polecamy Artykuł zweryfikowany przez eksperta: Dr n. med. Szymon Kujawiak Specjalista w dziedzinie ortopedii i traumatologii ruchu. Streszczenia zjazdu PTOiTr – 2000 (W89) Bogusława Góralczyk, Wojciech Mikuła, Katarzyna Kiwerska-Jagodzińska Oddział Urazowo-Ortopedyczny Centrum Rehabilitacji im. Prof. M. Weissa w Konstancinie, ul. Wierzejewskiego 12, 05-511 Konstancin Dyrektor: dr n. med. Janusz Garlicki W pracy przedstawiono wyniki leczenia pacjentów hospitalizowanych w Oddziale Urazowo-Ortopedycznym Centrum Rehabilitacji w Konstancinie z powodu wieloodłamowych złamań bliższej nasady kości ramiennej w latach 1996-1999. Celem pracy jest porównanie wyników leczenia zachowawczego i chirurgicznego. Materiał obejmuje 48 pacjentów w wieku 15-95 lat, w tym 25 kobiet i 23 mężczyzn. Rodzaj złamania ustalono na podstawie klasyfikacji AO. W 7 przypadkach złamaniu towarzyszyło zwichnięcie stawu ramiennego. Leczenie zachowawcze zastosowano u 21 chorych, a u 27 – leczenie chirurgiczne. W 17 przypadkach wykonano otwartą repozycję z transfiksją odłamów drutami Kirschnera, w 6 – zespolenie prętami Rusha, w 3 – zespolenie śrubami AO, w 1 przypadku usunięto głowę kości ramiennej objętą procesem nowotworowym. U 4 chorych, u których złamaniu towarzyszyło zwichnięcie stawu ramiennego, dodatkowo zastosowano czasową artrodezę stawu. U wszystkich chorych uzyskano zrost kostny w ciągu 5-8 tygodni. W ocenie końcowego wyniku czynnościowego posłużono się punktową skalą ocen wg Constanta. Uzyskano 81% dobrych wyników leczenia chirurgicznego i 65% dobrych wyników leczenia zachowawczego. Porównanie ostatecznych ocen leczenia wykazuje przewagę leczenia chirurgicznego nad zachowawczym. Stabilizacja odłamów drutami Kirschnera w przypadkach wieloodłamowych złamań bliższej nasady kości ramiennej jako metoda prosta i mało inwazyjna jest godna polecenia.

złamanie nasady bliższej kości ramiennej zdjęcia